ورود یوآن به بازار نفت ضربه‌ای اساسی به دلار خواهد بود
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۵۸۹۸۰
تصمیم دولت چین برای وارد کردن یوان به قرارداد‌های نفتی یک ضربه بزرگ و اساسی به دلار نفتی بوده که می تواند راه را برای بین‌المللی‌تر شدن یوان در بازار‌ها باز کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان کارشناسان چینی بر این باورند که پکن هم‌اکنون آماده است تا به پشتوانه طلا پروژه وارد کردن یوان به قرارداد‌های نفتی خود را کلید بزند و ریسک آن را پذیرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تصمیم دولت چین برای ایجاد قرارداد‌های نفتی بر مبنای عرضه یوان به پشتوانه طلا ضربه‌ای بنیادین به سلطه دلار بر بازار نفت خواهد بود و راه را برای ورود بیشتر یوان به بازار‌های جهانی باز خواهد کرد.
چنگ بنگینگ، یکی از کارشناسان مؤسسه اقتصاد جهانی زیرمجموعه سازمان روابط بین‌الملل معاصر چین معتقد است آغاز شکل‌گیری قرارداد‌های نفتی بر مبنای ارزی یوان قدمی مهم برای بین‌المللی کردن ارز ملی چین است.
چنگ تأکید کرد: هم‌اکنون بهترین زمان برای این کار است. قیمت نفت در سطوح پایین قرار داشته و عرضه نیز از تقاضا بیشتر است و از سوی دیگر چین نیز بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت جهان است.
وی ادامه داد: اگر ما مبنای پرداخت قرارداد‌های نفتی را امروز به یوان تعیین نکنیم، ما دیگر یاد نخواهیم گرفت وقتی که شرایط بازار تغییر می‌کند و تقاضا از عرضه بیشتر می‌شود، چگونه بر قیمت‌گذاری نفت اثر بگذاریم و در این صورت ما در موضع ضعف قرار می‌گیریم.
این محقق چینی گفت: چین هم‌اکنون با مخاطرات جدی در برنامه خود برای قیمت‌گذاری نفت به یوان از طریق ایجاد قرارداد‌های نفتی یوان‌پایه روبرو است که از جمله آن‌ها خروج سرمایه و ارز از چین است.
چنگ ادامه داد: روند بین‌المللی شدن یوان چیزی شبیه نامحدود بودن اقیانوس است. موفقیت این پروژه بستگی به توانایی شنا کردن و پذیرش ریسک آن دارد. ما برای روبرو شدن با این ریسک‌ها آماده‌ایم، برای مثال یک کمیته زیر نظر شورای دولتی جمهوری خلق چین برای نظارت بر ثبات مالی و توسعه کشور شکل گرفته است.
بنا به اعلام رسمی دولت چین این کمیته با مأموریت ایجاد اصلاحات اساسی و ارایه طرح‌های توسعه برای بخش مالی این کشور در کنار هماهنگ‌سازی اصلاحات مالی، قانون‌گذاری و توسعه، همچنین هماهنگی سیاست‌ها با در نظر گرفتن سیاست‌های پولی و هماهنگ کردن سیاست گذاری مالی و سیاست‌های صنعتی و اقتصادی خواهد بود، شکل گرفته است.
ونگ ژیمین، دبیر کل مرکز جهانی‌سازی و مدرن‌سازی زیرمجموعه سازمان بازرگانی و اقتصادی خارجی چین معتقد است که این امکان وجود دارد که قرارداد‌های نفتی برمبنای طلا، مزایای بیشتری نسبت به نحوه قیمت‌گذاری کنونی برنت و وست تگزاس اینتر مدییت به دلار دارد.
وی ادامه داد: قیمت‌گذاری بر اساس یوان راحت‌تر است؛ چراکه یوان در بازار نفت می‌تواند به طلا تبدیل شود.
ژیمین تصریح کرد: این بسیار خوب است. قرار بود نظام پرداخت بین‌المللی موسوم به برتون وودز برمبنای مبادله ارزی به طلا باشد.
وی معتقد است اگرچه مبادله طلا با دلار در سال ۱۹۷۱ معلق شد، اما همچنان طلا یک مبنای مبادله‌ای پایدار است.
این کارشناس چینی ادامه داد: با توجه به ناپایداری موجود در اقتصاد جهانی، طلا توانسته است توجهات بیشتری را به خود جلب کند.
ونگ ادامه داد: هم‌اکنون برخی کشور‌ها مثل روسیه آمادگی خود را برای مبادله و بستن قرارداد‌های چین به یوان را اعلام کردند.
وی معتقد است قرارداد‌های نفتی با پشتوانه طلا در آینده توجه کشور‌های بیشتری را نسبت به خود جلب خواهد کرد.
در حالی که روسیه از ماه ژوئن سال ۲۰۱۷ مبادلات نفتی خود را با چین به یوان انجام می‌دهد، ونزوئلا نیز از تمایل خود برای قیمت‌گذاری نفت به یوان چین خبر داده است.
منطق پس این اقدام کاملاً واضح است. این اقدام برای کشور‌هایی که از سوی آمریکا در زمینه مبادلات دلاری تحریم شده‌اند، منافع خوبی دارد که از قضا همه این کشور‌ها که شامل روسیه، ایران و ونزوئلا می‌شوند نیز جزو کشور‌های اصلی صادرکننده نفت در جهان هستند.
ونگ معتقد است حتی عربستان سعودی که از سال ۱۹۷۰ تاکنون در نتیجه توافقات انجام‌شده بین این کشور و کشور‌های همسایه و در آخر آمریکا نفت را به دلار می‌فروشد، به زودی به فروش نفت به یوان روی خواهد آورد.
وی تأکید کرد: با توجه به افزایش نفت شیل در آمریکا این کشور رفته رفته واردات نفت خود را کاهش داده و این در حالی است که واردات نفت چین کاهش نخواهد یافت بلکه افزایش نیز می‌یابد. تعداد خودرو‌ها در چین روبه افزایش است، اقتصاد چین در حال توسعه بوده و مصرف انرژی در این کشور افزایش می‌یابد، به همین دلیل به نفع عربستان نیست بازار چین را از دست بدهد.
مضاف بر این روسیه آمادگی دارد تا سهم عربستان در چین را اشغال کند. این کشور با صادرات ۱۶.۸۷ میلیارد دلار نفت به چین توانسته است عربستان را پشت سر بگذارد.
به نظر می‌رسد سعودی‌ها ریسک این اقدام را درک کرده و حداقل در برخی از قرارداد‌های خود یوان را مبنای ارزی قرار دهند.
پیش‌تر در ماه سپتامبر نیز یک روزنامه چینی اعلام کرده بود که عربستان نیز تمایل دارد تا بخشی از درآمد‌های ارزی خود را به یوان چین دریافت کند.
در این گزارش آمده است به دست آوردن بخشی از درآمد‌های نفتی به یوان چین کانال‌های تأمین مالی در عربستان سعودی را پس از ده‌ها میلیارد دلار استقراض خارجی به دلار، برای عربستان تنوع بخشد.
در ماه اکتبر نیز کارل وینبرگ، کارشناس ارشد اقتصادی مؤسسه‌های فرکوینسی اکونومیکس گفته بود که چین احتمالاً ریاض را مجبور خواهد کرد تا قیمت‌گذاری نفت خود را به یوان تغییر دهد.وینبرگ پیش‌بینی کرد تغییر معیار قیمت‌گذاری نفت از دلار به یوان ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد مبادلات نفتی سالانه را از سلطه دلار خارج خواهد کرد.
سری جگاراجاح، کارشناس شبکه CNBC در ماه اکتبر گفته بود که تصمیم چین برای قیمت‌گذاری نفت به یوان به پشتوانه طلا با هدف پایین کشیدن دلار از سلطه بر بازار نفت انجام می‌شود.
منبع: تابناک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۵۸۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تخفیف نفت ایران چقدر است؟
خبرگزاری فارس در مطلبی مدعی شد که تخفیف نفت ایران کمتر از ده درصد است.
این خبرگزاری نوشت: درحالی یکی از نماینده‌های سابق مجلس ادعا کرده ایران نفت خودش را به حراج گذاشته است که حتی رسانه‌های غربی نیز به کاهش رقم تخفیف و در نتیجه افزایش درآمد‌های نفتی ایران اذعان کرده‌اند.
«ما نفت نمی‌فروشیم بلکه مال دزدی را به حراج گذاشته‌ایم»، این اظهارنظر غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده سابق مجلس و البته ردصلاحیت شده در دوره فعلی است که در روزهای گذشته در فضای مجازی به خصوص در رسانه‌های فارسی‌زبان وایرال شده است.
وی در توجیه ادعای خود ادامه می‌دهد که بعد از جنگ اوکراین و اعمال سقف قیمت ۶۰ دلاری برای صادرات نفت روسیه، روس‌ها نفت خود را زیر قیمت ۶۰ دلار می‌فروشند و برای نفت ایران این قیمت پایین‌تر است.
اما آنچه این فارغ‌التحصیل رشته عمران در گرایش خاک در تحلیل بازار جهانی نفت توجه نکرده؛ این است که سیاست سقف قیمتی غرب در مقابله با روسیه کاملا شکست خورده به طوری که در رسانه‌ها و موسسات غربی نیز بار‌ها به این موضوع اذعان شده است.
اذعان موسسات غربی به شکست سقف قیمت ۶۰ دلاربه عنوان مثال خبرگزاری رویترز در ماه مارس سال جاری میلادی در گزارشی تیتر می‌زند: «فقط کاهش قیمت نفت می‌تواند ولادیمیر پوتین را متوقف کند» و می‌نویسد که اکنون نفت اورال روسیه بشکه‌ای ۷۱ دلار صادر می‌شود که بالاتر سقف قیمت ۶۰ دلار است، رقمی که البته در ماه سپتامبر به حدود ۸۴ دلار رسید. در واقع فقط اگر قیمت جهانی نفت کاهش یابد، اروپایی‌ها می‌توانند خوش‌شانس باشند.
همچنین بررسی قیمت نفت صادراتی روسیه به هند نیز نشان می‌دهد که در همه ماه‌های بعد از دسامبر ۲۰۲۲ (به جز ژانویه ۲۰۲۳) این رقم بالاتر از سقف قیمتی ۶۰ دلار به ازای هر بشکه بوده و حتی در ماه اکتبر سال گذشته به بیش از ۸۴ دلار افزایش یافته است.
این اتفاق درحالی رقم می‌خورد که هند نسبت به چین در همراهی بیشتری با سیاست‌های تحریمی غرب قرار دارد، دو کشوری که در شرق آسیا اکنون جایگزین بازار نفت روسیه در اروپا شده‌اند.
همچنین رویترز با استناد به گزارش بانک مرکزی روسیه اشاره می‌کند که روس‌ها تقریبا همه نفت خود را بالاتر از سقف قیمت فروخته‌اند و اعمال سقف قیمت تنها باعث شده که نفتکش‌های بیشتری به ناوگان سایه روسیه بپیوندند.
تخفیف نفت ایران چقدر است؟اما در کنار اذعان همه موسسات خارجی بر ناکارآمدی سیاست سقف قیمت، باید توجه داشت که در حال حاضر مقصد اصلی صادرات نفت ایران پالایشگاه‌های خصوصی چین است و عمده فروش نفت روسیه از اروپا به هند تغییر پیدا کرده و در بازار چین نیز روس‌ها در بازار رسمی پالایشگاه‌های دولتی این کشور حضور دارند، در نتیجه رقابت ایران و روسیه به دلیل تفکیک بازار‌ها به حداقل ممکن رسیده است.
هر چند در شرایط تحریم و به دلیل ایجاد ریسک، هزینه صادرات نفت ایران در قالب تخفیف بیشتر می‌شود، اما این رقم به هیج وجه به معنای حراج نیست، به گونه‌ای که حتی خبرگزاری رویترز نیز در یک عقب‌نشینی منطقی، رقم تخفیف هر بشکه نفت ایران را در حدود ۵.۵ الی ۶.۵ دلار و حتی در برخی معاملات به میزان ۴.۵ تخمین می‌زند.
با توجه به قیمت ۸۳ دلاری نفت ایران، این میزان تخفیف کمتر از ۱۰ درصد و حتی نزدیک ۵ درصد از بهای نفت کشور می‌باشد که در شرایط بازار امری طبیعی است کمااینکه کشور‌های غیرتحریمی نیز در برهه‌هایی حاضر به ارائه تخفیف برای افزایش فروش و درآمدزایی نفتی شده‌اند.
درآمد ۳۶ میلیارد دلاری ایران از فروش نفتنکته جالب اینکه این نماینده اسبق مجلس ادعا می‌کند که درآمد سالانه نفت ایران ۲۲ میلیارد دلار است درحالیکه این رقم باید بیش از ۴۰ میلیارد دلار باشد. البته کافی است که به آمار گمرک ایران مراجعه کنیم که بر مبنای آن درآمد نفتی کشور در سال ۱۴۰۲ معادل ۳۵ میلیارد و ۸۷۰ میلیون دلار بوده است. ظاهرا آقای نماینده سابق علاوه بر مراجع خارجی، حتی آمار داخلی را نیز به درستی بررسی نمی‌کند.
طبیعتا وقتی مستندات قوی ادعای نماینده سابق را درباره فروش نفت رد می‌کند، همراهی با وزیر سابق نفت بیژن زنگنه در یکی از اجلاس‌های اوپک نمی‌تواند برای مخاطبان جهت پذیرش حرف قانع‌کننده نیست.
هر چند همین نشست و برخاست‌های سیاسی است که می‌تواند بر موضع‌گیری‌ها اثر بگذارد و یا شاید این نماینده سابق وضعیت صادرات نفت در دولت قبل را به دوران حاضر تعمیم داده است.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان